วันนี้มาชวนอ่านนิยายค่ะ
อย่างที่หัวเรื่องบอกไว้ว่า ชวนอ่านนิยายเก่า-เล่าใหม่ เพราะว่าต้นฉบับดั้งเดิมของเรื่องนี้ที่จริงเขียนไว้นานมากแล้ว. น่าจะเขียนในยุคเฟื่องฟูของตัวเองที่เขียนเอาไว้เยอะสุดๆ
ที่ว่าเยอะเพราะเคยเอาพวกต้นฉบับลายมือออกมากอง แล้วนับเล่นๆ. พบว่าน่าจะมีมากกว่า 20 เรื่อง
แต่ที่เขียนจบจริงๆอาจจะไม่ถึง 10 เรื่อง
เรื่องนี้ก้อเป็นเรื่องหนึ่ง. ในบรรดาเรื่องที่เขียนจบแล้ว....แถมน่าจะเป็นเรื่องที่ยาวที่สุดก้อว่าได้
คือสมัยนั้นผู้อ่านต้องเข้าใจก่อนนะคะว่า...เมื่อสามสิบปีที่แล้วยังไม่มีแม้กระทั่งเครื่องคอมพิวเตอร์. และผู้เขียนเขียนระหว่างที่กำลังเรียนมัธยม. ไม่สามารถจะมีอุปกรณ์อะไรพิเศษล้ำหน้ามากไปกว่า ปากกา และสมุด
แปลว่าตอนที่เขียน ก้อเขียนไปเรื่อยโดยนับจำนวนคำไม่ได้ค่ะ
ประสาเด็กก้อคิดว่ายาวแล้ว. เยอะแล้ว. แต่ไม่รู้กี่คำ.
แถมเรียกได้ว่าเขียนแบบด้นสด. ไม่มีหลักการอะไรทั้งสิ้น จะเดินเรื่องหรือจบยังไงก้อคิดวันต่อวันไปเรื่อยค่ะ. แบบนี้เขียนแล้วมีความสุขดีประสาเด็ก. ไม่ได้ฝันเฟื่องไปไกลว่าวันนึงอาจจะได้ตีพิมพ์เป็นเล่มๆมั่ง มันไกลเกินฝันค่ะ
ใครจะไปรู้ว่าเมื่อเวลาผ่านไปหลายสิบปี. ทางเลือกก็มีมากขึ้น. ไม่ต้องตีพิมพ์. แต่เราทำเป็นอีบุ๊คได้นะ. แถมเดี๋ยวนี้เขียนยังไม่จบก้อหาเงินได้จากการติดเหรียญอีกต่างหาก
อะไรๆมันเปลี่ยนไปแบบที่ผู้เขียนคิดไม่ถึง.
จึงได้เวลาแสดงผลงานอีกด้านหนึ่งซะที ฮ่าาา.
ตอนนี้เอาเรื่องมารื้อใหม่หมด. ที่จริงเรื่องนี้ผ่านการรื้อมาไม่รู้กี่รอบ. ตั้งแต่เปลี่ยนชื่อตัวละคร. เปลี่ยนชื่อเรื่อง ปรับสำนวนภาษาใหม่ เป็นต้น
รื้อรอบนี้...รื้อหนักเลยค่ะ
เขียนเพิ่มเป็นบทๆเลย. ต่อเติมเพื่อให้เนื้อเรื่องมันแน่นขึ้น เป็นเหตุเป็นผลมากขึ้น (เท่าที่จะทำได้)
หลังจากตอนนี้พยายามทำตัวให้เขียนอย่างมีหลักการมากขึ้นกว่าเดิม มีการวางพลอต. ทำโครงเรื่องใหม่. คาดว่าจทำให้นิยายยืดดดดด....ยาวววววว ออกไปได้อีกค่ะ
และแอบคาดหวังว่าอยากจะพิมพ์เป็นเล่มกับเค้าซักเล่มนึงในชีวิต. 😅😂
ยอมควักทุนเองด้วย. คงขายได้นิดหน่อยหรอกค่ะ. 555.
ที่เหลือจะทำบุญแจกให้ห้องสมุดประชาชน...แต่ใครอยากร่วมบุญ. ร่วมสนับสนุน. ให้ปูเสื่อ+นอนรอเลย. เพราะภาระกิจนี้ยาวไกล และโหด ประดุจวิ่งมาราธอน
ตามติด+ติดตาม การ update ที่ Fanpage Pakkavaleebooks ได้เลยค่ะ
เพราะกว่าจะรวมเล่มได้. ต้องเขียนให้ได้ประมาณ 150,0000 คำ เป็นอย่างน้อย เพื่อจะได้พิมพ์เป็นเล่มขนาด 300 หน้า
ตอนนี้เขียนไปได้ประมาณ 5 บทแล้วค่าาาาา.
รื้อเขียนใหม่จนตอนนี้เนื้อเรื่องมันวน+ขมวดกันจนผู้เขียนเริ่มจะคิดไม่ออกอีกล่ะค่ะ. ว่าเอาไงต่อดีเนี่ย....
สู้ต่อไปค่ะ
ขอไปวาดรูปก่อนแล้วอาจจะทำให้คิดออก...
ฝากติดตามและมาลุ้นไปด้วยกันนะคะ
ว่าจะเขียนจบมั้ย (แฮ่....ต้องจบค่ะ)
😁