แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ watercolour แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ watercolour แสดงบทความทั้งหมด

ตุลาคม 02, 2559

ไปเป็นนักเรียนศิลปะอีกแล้ว ตอน เรียนวาดรูปอาหาร : Food Illustration




เมื่อต้นเดือนพฤษภาคม ปี 2016  ไปเป็นนักเรียนศิลปะกับเค้าอีกละ  ทนไม่ได้ที่เห็นเค้า post รูปอาหารสวยๆ ที่วาดด้วยสีน้ำลงบน facebook และ social media ต่างๆ นานาไม่ไหว  ขอไปเรียนด้วยคน  ด้วยความอยากรู้ๆๆๆอีกตามเคย

เดี๋ยวนี้มีโรงเรียนสอนทำโน่น ทำนี่ วาดโน่น วาดนี่  เปิดเยอะมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก  คอร์สวาดรูปอาหารนี่ก้อต้องจองล่วงหน้า  แสดงว่าคงมีคนอยากเรียนกันเยอะ  ค่าเรียนต่อคนก้อหลักพันต้นๆ ไปจนถึงสามพันกว่าก็มีค่ะ คงจะขึ้นอยู่กับต้นทุนค่าเช่าสถานที่ และต้นทุนอื่นๆอีกหลายอย่างค่ะ  

เคยไปเรียนที่นึงโดนค่าจอดรถไปหลายร้อย   ค่าอาหารกลางวันต้องจ่ายเองอีกด้วย  นึกๆแล้วคำนวณเล่นๆ เหมือนกันว่าสอนกันวันเดียว น่าจะทำรายได้ให้กับทั้งครูและโรงเรียนไม่ใช่น้อยทีเดียว

จากที่ไปร่วมเป็นนักเรียนมาหลายครั้ง ดีใจที่ได้คุยกับคนชอบวาดรูปเหมือนกัน รู้สึกมีความสุขมากกกกก หันไปทางซ้าย ทางขวา  ก็เจอแต่คนวาดรูป  เห็นพวกอุปกรณ์  สี  กระดาษ และพู่กันรายล้อม  มันสุขใจอะเนอะ 

นักเรียนส่วนใหญ่ก้อจะอายุน้อยกว่าเราแหละ  รวมทั้งครูด้วย อายุน้อยกว่าเราหมด อายนะเนี่ย(ฮ่าาาา)

งานนี้ว่าด้วยใจรัก อายุไม่เกี่ยว

ครูเริ่มต้นด้วยเรื่องอุปกรณ์  กระดาษ และ สีน้ำ  และตามด้วยเทคนิคการใช้สีน้ำ  
  • เปียก ปน เปียก 
  • เปียก บน แห้ง
  • แห้ง  บน  แห้ง
  • การไล่เฉดสี
  • การผสมสีเบื้องต้น
  • ฯลฯ

ตามด้วยทฤษฎีสีอีกนิดหน่อย

ครูบอกว่าส่วนใหญ่คนมาเรียนอยากลงมือระบายสี   พูดเรื่องทฤษฎีเยอะเดี๋ยวเบื่อกันหมด  อ่าาาา...เราว่าไอ้วาดแบบไม่มีทฤษฎีเลยเนี่ย   มันจะออกมาเป็นยังไงล่ะ  เอาเป็นว่าเรียนกันแบบสบายใจแล้วกันเนอะ  แบบพักผ่อน คลายเครียด อะไรทำนองนี้ใช่ป่าว

แค่ร่างภาพด้วยดินสอก่อนลงสี  มันก้อเป็นงานหนักสำหรับคนไม่เคยวาดรูปมาก่อนเลยแล้วนะ

อันนั้นเนี่ยความรู้สึกส่วนตัวของเรา  แต่ช่างเหอะ ครูว่ายังไงก้อยังงั้นค่ะ ลุยเลยนะคะ


ช่วงเช้าวาดจากภาพต้นแบบก่อนนะคะ   อืมห์ ไอติมเป็นไอติมเลย  นั่งมองรูปไปนานๆ รู้สึกหิวเลย รู้สึกอยากกิน  วาดไปเรื่อยๆๆๆๆ  แหม ที่จริงเราก้อพอวาดได้นี่เนอะ  ทำไมต้องออกมาเสียตังค์เรียนด้วยเนี่ย ฮ่าาาา

ช่วงบ่ายคราวนี้วาดจากของจริง  ครูเอาขนมปังหลายแบบมามาวางกองตรงกลาง มีเค้กตัดเป็นชิ้นๆ ด้วย  แต่ให้นักเรียนเลือกหยิบมาวาดนะ  ไม่ใช่เป็นอาหารว่างสำหรับกิน  วาดกันสนุกสนานกันมาก 



อยากจะสารภาพตรงนี้เลยว่า  นั่งมองไปนานๆ รู้สึกขนมปังตรงหน้ามันช่างน่ากินมากขึ้นทุกทีๆ  เดี๋ยวเลิกเรียนเสร็จแล้วจะไปซื้อมากินซักชิ้นเลย 

วันนั้นวาดได้หลายรูปอยู่เหมือนกันค่ะ  ดีใจที่ได้ผลงานกลับบ้านไปหลายชิ้น  ได้เรียนรู้จากการลงมือวาดซะที และน้องๆ พี่ๆ คุณครู ที่ไปเรียนน่ารักทุกคนเลย  ที่จริงคนชอบวาดรูปคงมีอยู่ไม่ใช่น้อย  ที่จริงโลกนี้มันก้อสวยงามเนอะ  ได้คุยกับหลายๆคน มาจากหลายๆอาชีพ ผู้ชายมาเรียนก้อเยอะ บางคนก้อมาถามว่าทำไมเราต้องทำสีแต้มๆไว้ตรงข้างล่างภาพทุกภาพด้วย ...



ตอบเค้าไปว่า จะได้มีไว้กันลืมไงคะ  ว่ารูปที่วาดเนี่ยเราใช้สีอะไรบ้าง  

เค้าทำหน้าอ๋อขึ้นมา  โห  พี่นี่มีเทคนิคเนอะ พี่คงจะวาดบ่อยล่ะสิ เรานึกในใจว่า ไม่เห็นบ่อยเลย นี่ถ้าไม่ได้ออกมาเรียนข้างนอก อยู่บ้านก็ไม่ได้วาดซักรูปหรอกค่ะ

พอวาดทื้งไว้นานๆ กลับมาดู  เฮ้ย เราวาดเองเหรอเนี่ย (สวยจังเนอะ ฮ่าาา) อ่าาาแล้วจะวาดใหม่อีกรอบคราวก่อนทำไงนะ ใช้สีอะไรไปบ้าง จำไม่ได้ ลืมหมดแล้ว  อะไรผสมกับอะไรบ้างก้อไม่รู้  สียี่ห้ออะไรจำไม่ได้เลย  (สีชื่อเดียวกัน แต่คนละ brand สีก้อไม่เหมือนกันนะคะ) กระดาษรุ่นไหน ยี่ห้ออะไร ลืมมมมสิ้นนนน

...

สรุปว่าวันนั้นเป็นวันที่มีความสุขมากๆค่ะ...:)


ตุลาคม 29, 2558

ไปเป็นนักเรียนศิลปะ ตอน วาดรูปดอกไม้ : Flowers Painting

วันนี้ก้อเป็นอีกครั้งนึงที่มาจุดประกาย+สร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเอง ด้วยการเข้า class เรียนวาดรูป

ทุกครั้งที่มาเรียนจะรู้สึกเหมือนได้มาชาร์จไฟชีวิตให้ตัวเอง รู้สึกมีความสุข ได้อยู้ในบรรยากาศของการวาดรูป  แวดล้อมไปด้วยหลอดสี  พู่กัน  และคนที่ชอบศิลปะเหมือนๆกัน

คราวนี้มาเรียนวาดรูปดอกไม้ กับ อาจารย์มาโนช  กิตติชีวิน  ผลงานสุดยอดดอกไม้สีน้ำอันประณีตของอาจารย์ได้เห็นบ่อยๆ ในพวกหนังสือแพรว หนังสือในเครืออมรินทร์  ชื่นชมผลงานอาจารย์มานาน  หนนี้เลยต้องมาเรียนกับอาจารย์ให้ได้




ห้องเรียนสีน้ำที่นี่มีแสงสว่างธรรมชาติเยอะ  ชอบมาก  อยากมีห้องแบบนี้ที่บ้านจัง 😁


อาจารย์มาโนชสอนเกี่ยวกับทฤษฎีสีเพื่อเป็นการปรับพื้นฐาน  มีกล่าวถึงเรื่องรูปทรง และการแสงที่เข้ามากระทบรูปทรง  สอนเกี่ยวกับการเคลือบชั้นสีแต่ละชั้นจนเกิดเป็นแสงเงา  ได้ความรู้คู่การปฏิบัติจริงๆ



ตกบ่ายถึงจะได้เริ่มวาดดอกไม้จากของจริง  โดยมีอาจารย์คอยให้คำแนะนำ สลับวาดให้ดู  เพลิดเพลินจำเริญใจเป็นอย่างมากเลย  โรงเรียนให้สั่งเครื่องดื่มมากินระหว่างวาดรูปได้ด้วย  ยิ่งเพลินไปกันใหญ่ค่ะ



เรียนกันทั้งวัน  กลับบ้านได้ผลงานกลับไปเก็บไว้เป็นที่ระลึก และเกร็ดความรู้เกี่ยวกับการวาดรูปสี้น้ำ เวอร์ชั่น อาจารย์มาโนช  Happy กันทุกคนค่ะ



ตุลาคม 11, 2558

เปลี่ยนชื่อเป็น One Drawing a Week for Life ดีไหม


ความที่ว่าเป็นคนชอบวาดรูปตั้งแต่เด็ก  บางทีในห้องเรียนก้อขอแอบวาดรูปเล่นขณะที่อาจารย์กำลังสอนอยู่หน้าชั้นเรียนอยู่เหมือนกัน  ตอนนี้ยังเห็นร่องรอยการวาดการ์ตูนลงไปในหนังสือเรียนเก่าๆอยู่บ้าง แต่ก้อไม่เยอะเท่าในสมุดปกอ่อนว่างๆที่ฉันชอบเรียกมันว่า "สมุดวาดรูปเล่น"  แทนที่จะเรียก "สมุดสเก็ต" อย่างที่พวกผู้ใหญ่เค้าเรียกกัน

โตมาเป็นผู้ใหญ่อยากจะแอบวาดรูปเล่นในเวลาทำงานบ้าง  (เวลาหัวหน้าเผลอๆ หรือ หัวหน้าไม่อยู่) กลับพบว่าไม่เคยจะสามารถทำได้เลย 555  ไม่รู้เพราะอะไร...

ตอนเด็กๆไม่รู้มาก่อนเวลาชีวิตในวัยทำงานมันช่างหาเวลาไม่ได้ซะขนาดนี้นะ  หรืออาจเป็นเพราะเป็นคนทำอะไรแล้วทำเต็มที่ โดยเฉพาะทำงาน ทั้งที่ก้อรู้ว่าไม่ได้รักอะไรมากมาย รักวาดรูปมากกว่า แต่ก้อกลับต้องปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามหนทางของมัน และปลอบใจตัวเองว่า...อย่างน้อย งานที่ทำอยู่ก้อไม่ได้น่าเกลียดอะไร  ทำมาได้ตั้งยี่สิบกว่าปี  ทำได้ดี  ไม่งั้นจะมีเหลือใช้มาซื้ออุปกรณ์ต่างๆ นานาได้อย่างไม่ต้อง  limit เหรอ

รูปสาวสวยข้างบนนี่ก้อใช้เวลาวาดและระบายสีไม่ถึงสิบนาที  วาดแบบสบายใจ  ไม่กดดัน ไม่กังวล  วาดเสร็จก้อรู้สึกอิ่มใจ มีความสุข และสงสัยต่อไปว่า...หากได้ทำงานวาดรูปเข้าจริงๆ จะมีความสุขได้ตลอดไหม  จะเบื่อไหม

เค้าถึงพูดกันเสมอว่าใครที่ได้ทำงานที่ตัวเองรัก  งานกับสิ่งที่รักจะอยู่ด้วยกัน แยกกันไม่ออก  ทำให้ทำงานอย่างมีความสุขอย่างน่าอิจฉาเลยทีเดียว

ฉันเก็บเกี่ยวความสุขเล็กๆ จากการวาดรูป พยายามจะวาดทุกวัน วันละหนึ่งภาพ แต่ยังทำไม่สำเร็จ สงสัยคงต้องเปลี่ยนเป็น One Drawing a Week for Life จะดีไหม  5555.



ตุลาคม 04, 2558

ถ้าคุณมีขวดโหลเปล่าๆซักใบ...


เห็นรูปวาดสีน้ำรูปขวดโหลเปล่าๆ ทำให้นึกอะไรอย่างหนึ่งขึ้นมาค่ะ

นึกถึงหนังสือเล่มนึงชื่อ เก็บเวลาไว้ในขวดแก้ว ที่เขียนโดย คุณประภัสสร เสวิกุล ผู้ซึ่งเพิ่งจะล่วงลับไปไม่นานมานี้

บทประพันธ์เรื่องนี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในยุคสมัยนั้น (พูดเหมือนนานมากเลย)  มีการนำบทประพันธ์มาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ด้วย และก้อได้รับความนิยมไม่แพ้กับหนังสือ



ตามชื่อหนังสือบอกว่าอยากเก็บเวลาไว้ในขวดแก้ว  ฉันเองชอบชื่อหนังสือเล่มนี้มาก  ขอบอกว่าชอบชื่อหนังสือแต่ไม่กล้าเปิดอ่าน เพราะรู้ว่าเรื่องนี้เนื้อเรื่องเป็นแนวสะเทือนอารมณ์ ยิ่งเป็นพวกบ่อน้ำตาตื้นอยู่ด้วย  

ส่วนที่ดีที่สุดของหนังไม่เพียงเนื้อหาที่เป็นที่จดจำของวัยรุ่นเท่านั้น เพลงประกอบก้อไพเราะสุดๆ ย้อนไปฟังเมื่อไหร่ก็อดจะน้ำตาซึมไม่ได้

หากฉันเก็บเวลาในขวดแก้ว 

สิ่งที่ฉันจะทำคือสะสมคืนและวัน
ที่ล่วงเลยมานิรันดร์ 
เพียงรอวันจะมอบมันแก่เธอ...


ฉันหวนนึกไปถึงชีวิตเมื่อครั้งยังเป็นวัยหวาน มีอะไรบ้างนะที่ยังจำได้จนถึงวันนี้  เวลายังคงเดินไปข้างหน้า ไม่สามารถถอยหลังกลับ  คิดถึงความสนุกสนานสมัยเรียนหนังสือ   เพื่อนร่วมชั้นเรียน  และเรื่องกุ๊กกิ๊กในวัยเรียน ฮ่าาา  หลายสิ่งอย่างยังจำได้ โดยเฉพาะเมื่อยังวนเวียนเจอเพื่อนเก่าๆ ใน  social media  วีรกรรมต่างๆของเพื่อนๆยังคงเป็นที่จดจำเสมอ

อาจารย์ท่านนึงเคยบอกประมาณว่า "เมื่อพวกเธอโตขึ้น พวกเธอจงรักกัน  ช่วยเหลือกันไว้  เพราะพวกเธอรู้จักกันและอยู่ร่วมกันตั้งแต่เด็กจนโต "

ฉันพบว่าหลายสิ่งอย่างในชีวิต  กว่าเราจะพบว่ามันจะยิ่งมีค่า  ก็ต่อเมื่อมันถูกบ่มเพาะด้วยกาลเวลาแล้วเท่านั้น .



มกราคม 31, 2558

My Palette with 26 Watercolour ( Mixed Brand )


ฉันใช้สีน้ำทั้งแบบหลอดและแบบก้อนจากหลายแบรนด์  สะสมมาหลายปีทีเดียว ได้เรียนรู้มาเรื่อยๆว่าแต่ละแบบมีลักษณะที่เหมาะสมต่างกันไปตามหน้างาน  แบบหลอดให้เนื้อสีชุ่มฉ่ำมาก เพราะละลายน้ำได้ดี แต่ว่าก้อพกไปใช้นอกสถานที่ไม่ค่อยสะดวก

แบบก้อนก่อนใช้ควรฉีดน้ำพรมนิดนึง ทิ้งไว้สักพัก  เนื้อสีด้านที่โดนน้ำจะชุ่มชื้นขึ้น  เวลาเอาพู่กันปาดลงไปสีจะติดพู่กันได้ดี  แต่ถ้าต้องการระบายบนพื้นที่กว้าง  เราต้องถูเอาเนื้อสีออกมาเยอะๆ แล้วมาละเลงบนจานสี หรือบนฝากล่องอีกที  สีน้ำก้อนจึงน่าจะเหมาะกับการระบายงาน sketch บนสมุด และพกพาไปไหนต่อไหน
Sketch on Moleskine
สำหรับกล่องสีอันนี้บีบสีหลอดจากแบรนด์  Holbien, Schminke, Sennelier และ Winsor&Newton  ตัวกล่องเป็นกล่องเหล็ก และ ซื้อพลาสติกที่เค้าทำขึ้นมาเพื่อใช้หยอดสีน้ำลงไปโดยเฉพาะจาก ebay

ขอบอกว่ากล่องสีพกพาฉันมีหลายกล่อง  มีทั้งแบบชุดเล็ก-ชุดใหญ่  เวลาเข้าร้านอุปกรณ์เครื่องเขียนทีไรมันอดใจไม่ได้จริงๆ  อิ อิ.






มกราคม 30, 2558

ดินสอคือสิ่งแรกที่คนวาดรูปทุกคนคุ้นเคย


ดินสอเป็นอุปกรณ์ชิ้นแรกที่คุณรู้จักหรือเปล่าคะ

แน่ล่ะ  ... เค้าว่ากันว่าศิลปินระดับโลกอย่าง Picaso  ใช้ดินสออย่างเชี่ยวชาญก่อนทำอย่างอื่นได้ซะด้วยซ้ำนะ




นั่งหยิบจับดินสอแท่งนี้อยู่พักนึง เขียนแล้วลื่นมือดี และรู้สึกเป็นธรรมชาติมากที่สุดเวลาใช้ดินสอแบบดินสอไม้อย่างนี้   ดินสอกดมีข้อดีตรงที่ไม่ต้องเหลา คงความแหลมทำให้งานร่างภาพออกมาเส้นเล็กและบางแลดูปราณีต   แต่ว่า feeling เวลามันลากลงบนกระดาษนั้นมันต่างกับดินสอไม้จริงๆ ขอบอก

ดินสออีกแบบที่ชอบใช้ก็คือดินสอแบบที่มันต่อไส้ครงก้นได้  ซึ่งยุคนี้ก้อยังเห็นเด็กๆบางคนยังใช้อยู่  ตอนเด็กๆ ชอบมากเหมือนกัน เวลาทู่เมื่อไหร่ก้อเสียบอันใหม่เข้าไปแทนที่  สะดวกดีจริงๆ ใครหนอช่างคิดประดิษฐ์ออกมา

แล้วในที่สุดก้อวาดได้อีกหนึ่งรูปละวันนี้  มีความสุขจัง.




มกราคม 03, 2558

Sphygmomanometer เครื่องวัดความดันโลหิต และวันปีใหม่

ฉันเข้าสู่ปี 2015 / 2558 ตอนมานอนเฝ้าแม่อยู่ที่โรงพยาบาลพอดีเลย.

ตอนแรกก้อลุ้นๆอยู่ว่าแม่น่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลก่อนช่วงคริสมาสต์แน่ๆ  แต่ว่าความไม่แน่นอนเป็นของแน่นอนเสมอ  ไม่มีใครอยากนอนโรงพยาบาล ไม่มีพยาบาลคนไหนอยากได้รายได้พิเศษมาเฝ้าไข้ตอนช่วงปีใหม่  สุดท้ายจึงมาลงเอยที่คนไม่มีครอบครัว...มานอนค้างเป็นเพื่อนแม่ในคืนข้ามปี หุ หุ


แม่เองคงเซ็งเหมือนกันหากนอนแกร่วคนเดียวในวันปีใหม่ในสถานที่ที่ไม่ใช่บ้าน  สองคนแม่ลูกได้ยินเสียงผู้คนนอกตึกจัดงานฉลองโห่ร้องจนเสียงนับถอยหลังดังทะลุกระจกห้องพิเศษ  เอาเหอะนะ...หนึ่งปีมีหนเดียว  ปล่อยให้ผู้คนเค้ามีความสุขกันไป


ฉันเห็นเครื่องวัดความดันโลหิตเครื่องนี้ตั้งมาหลายวันตั้งแต่วันที่แม่นอนโรงพยาบาลวันแรกๆ  ทำให้นึกถึงเมื่อสองเดือนที่แล้วที่ฉันเองผ่าตัดและนอนโรงพยาบาลสองแห่งต่อกันสิบวัน  

ก้อแม่นี่หละที่เป็นคนอยู่ด้วยตลอดสิบวัน และในห้องผู้ป่วยของทั้งสองโรงพยาบาลก็มีเครื่องวัดความดันโลหิตอยู่ในห้องเหมือนกัน ทว่าเป็นแบบ digital 

ฉันนั่ง sketch เครื่องวัดความดันเพราะแม่เข้านอนตั้งแต่สามทุ่ม  ทีวีต้องปิด เหลือเพียงแสงไฟกลางห้องที่สว่างเพียงพอจะวาดรูปได้ วาดออกมาแล้ว อืม...ถ้าไม่บอก  จะดูออกไหมว่าคืออะไร.