เมื่อคืนฝนตกหนัก เป็นฝนกลางฤดูหนาวที่ทิ้งช่วงมานาน ทำเอาอากาศเย็นนอนสบายไปทั้งคืน. แต่ว่าเรื่องร้ายๆก้อบังเกิดในรุ่งเช้า
หกโมงเช้ากว่าๆแล้ว. คุณพ่อมาเคาะประตูเรียกแต่เช้า. ผู้เขียนใจคอไม่ดีเลย ตอนออกไปเปิดประตู
พ่อบอกว่าน้องศรีนวลไปแล้ว.....งูเหลือมเข้ามากินน้องถึงในกรง
แม้ว่าจะคายน้องออกมาก่อน เพราะว่ากลัวจะหนีคุณพ่อไม่ทัน. คุณพ่อหันหลังจะไปหยิบไม้จับงูในบ้าน. พอออกมาอีกที. งูเหลือมคายร่างไร้ชีวิตของศรีนวลออกมาแล้ว แต่งูก้อเลื้อยหายลับไป.
ผู้เขียนวิ่งตามคุณพ่อขึ้นไปชั้นบน. เห็นเพียงศรีนวลนอนหลับตานิ่งสนิท. สภาพลำตัวน่าจะถูกบีบจนลีบ. ขาหน้าลู่ติดไปกับลำตัว.
ผู้เขียนได้แต่เจ็บจุกอยู่ในใจ. พูดออกมาได้แค่ว่า "ไปสวรรค์นะ. ไม่น่าอายุสั้นขนาดนี้เลยศรีนวล"
คุณแม่เล่าเหตุการณ์ที่เห็นให้ฟัง. บอกว่าศรีนิลคู่พี่น้องของศรีนวลที่อยู่ในกรงเหมือนกันนั่งกลัวตัวสั่นอยู่สุดมุมของกรง. คงได้แต่นั่งดูภาพสยองของพี่น้องที่เคยอยู่ด้วยกันค่อยๆถูกกลืนกิน
พอคุณแม่ไปเปิดกรงเพื่อจะไล่งู. ศรีนิลเหมือนจะนั่งตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก. สักพักหนึ่งถึงจะกระโจนหนีออกมาทางประตูกรงได้
ศรีนิลวิ่งหนีหายไปทางหลังบ้านด้วยความกลัวสุดชีวิต
คู่พี่น้องนี้เคยใช้ชีวิตแต่ในกรงเป็นส่วนใหญ่. เพราะความที่ยังเป็นแมวเด็ก ตอนนี้ก็น่าจะอายุแค่ 4-5 เดือนเท่านั้น ที่บ้านเพิ่งจะปล่อยให้ออกวิ่งเล่นนอกกรงในช่วงเวลาเย็นบ้าง. พอค่ำจึงพากลับเข้าไปอยู่ในกรง. เพราะในกรงจะป้องกันอันตรายจากแมวเกเรแถวบ้านที่ชอบมาเดินวนเวียนไล่กัดแมวเล็กอยู่เป็นประจำ
เรื่องงู....เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายของผู้เขียน
และแมวเด็ก ก้ออาจจะไม่เคยรู้จัก+ไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เราเรียกว่างู
เพราะเข้าใจว่าแมวอยู่ในกรงเหล็กดูแข็งแรงซะอย่างนั้น
คุณแม่เล่าว่างูมันหาช่องทางลอดเข้าไปได้. ส่วนคุณพ่อบอกว่าตัวงูเหลือมใหญ่ขนาดเท่าแขนคุณพ่อ. ถ้ามันไม่ชิงคายน้องศรีนวลออกมาก่อน. มันจะลอดกลับออกไปไม่ได้
.....
ผู้เขียนนิ่งมองศรีนวลในสภาพนั้นอยู่พักใหญ่
ในหัวใจแตกสลาย...
ถึงแม้ศรีนวลเป็นแค่แมวน้อยหนึ่งตัว แต่ศรีนวลมีความน่ารัก. เรียบร้อย. ไม่ค่อยจะซุกซน มีความแสนรู้ประสาสัตว์ที่รู้ว่าใครคือเจ้าของ. รู้จักที่จะขอความรักความเมตตา
ภาพเมื่อวันก่อนที่ศรีนวลมาร้องเรียกผู้เขียนที่หน้าห้องทำงานย้อนเข้ามาในความคิดอีกล่ะค่ะ
ศรีนวลเป็นแมวตัวโปรดของผู้เขียน.
คงจะเก็บเรื่องราวของศรีนวลเอาไว้ในหัวใจเสมอ วันนี้รู้สึกเศร้ามากๆ...ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานเลยค่ะ
ทั้งที่เมื่อคืนยังบ่นใน Vlog ของตัวเองอยู่เลย ว่าชีวิตเราต้องทำงานๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆ แต่วันนี้หมดแรงแล้ว
.....
ยังมีรูปถ่ายกับวีดีโอคลิปไม่กี่อันที่บังเอิญบันทึกเอาไว้ตอนพาสองศรีพี่น้อง (ศรีนิลและศรีนวล) ไปหาหมอเพื่อฉีดวัคซีน
เปิดคลิบดู....ยิ่งร้าวรานใจ
ทำไมโชคชะตาถึงได้พัดพาให้สิ่งที่เรารักจากไปหมดล่ะ....
ที่ผ่านมาก้อว่าเป็นวันร้ายๆแล้ว
เหมือนวันนี้จะร้ายยิ่งกว่า...
ฉันคิดถึงเธอ แมวน้อย...เราเคยได้ใช้เวลาดีๆร่วมกัน...คิดถึงเสียงเล็กๆที่เธอร้องเรียก
คิดถึงเธอมากมาย ขอให้เธอไปดีนะ...
😭
📌------- อ่านเพิ่มเติม-------- 📌
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น