พฤศจิกายน 24, 2565

วันคืนร้ายๆ

เมื่อคืนฝนตกหนัก เป็นฝนกลางฤดูหนาวที่ทิ้งช่วงมานาน ทำเอาอากาศเย็นนอนสบายไปทั้งคืน.  แต่ว่าเรื่องร้ายๆก้อบังเกิดในรุ่งเช้า

หกโมงเช้ากว่าๆแล้ว. คุณพ่อมาเคาะประตูเรียกแต่เช้า. ผู้เขียนใจคอไม่ดีเลย ตอนออกไปเปิดประตู

พ่อบอกว่าน้องศรีนวลไปแล้ว.....งูเหลือมเข้ามากินน้องถึงในกรง

แม้ว่าจะคายน้องออกมาก่อน เพราะว่ากลัวจะหนีคุณพ่อไม่ทัน.  คุณพ่อหันหลังจะไปหยิบไม้จับงูในบ้าน. พอออกมาอีกที.  งูเหลือมคายร่างไร้ชีวิตของศรีนวลออกมาแล้ว  แต่งูก้อเลื้อยหายลับไป. 

ผู้เขียนวิ่งตามคุณพ่อขึ้นไปชั้นบน.  เห็นเพียงศรีนวลนอนหลับตานิ่งสนิท.  สภาพลำตัวน่าจะถูกบีบจนลีบ. ขาหน้าลู่ติดไปกับลำตัว.  

ผู้เขียนได้แต่เจ็บจุกอยู่ในใจ. พูดออกมาได้แค่ว่า "ไปสวรรค์นะ.  ไม่น่าอายุสั้นขนาดนี้เลยศรีนวล"

คุณแม่เล่าเหตุการณ์ที่เห็นให้ฟัง. บอกว่าศรีนิลคู่พี่น้องของศรีนวลที่อยู่ในกรงเหมือนกันนั่งกลัวตัวสั่นอยู่สุดมุมของกรง.  คงได้แต่นั่งดูภาพสยองของพี่น้องที่เคยอยู่ด้วยกันค่อยๆถูกกลืนกิน

พอคุณแม่ไปเปิดกรงเพื่อจะไล่งู.  ศรีนิลเหมือนจะนั่งตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก.  สักพักหนึ่งถึงจะกระโจนหนีออกมาทางประตูกรงได้

ศรีนิลวิ่งหนีหายไปทางหลังบ้านด้วยความกลัวสุดชีวิต

คู่พี่น้องนี้เคยใช้ชีวิตแต่ในกรงเป็นส่วนใหญ่.  เพราะความที่ยังเป็นแมวเด็ก ตอนนี้ก็น่าจะอายุแค่ 4-5 เดือนเท่านั้น ที่บ้านเพิ่งจะปล่อยให้ออกวิ่งเล่นนอกกรงในช่วงเวลาเย็นบ้าง.  พอค่ำจึงพากลับเข้าไปอยู่ในกรง. เพราะในกรงจะป้องกันอันตรายจากแมวเกเรแถวบ้านที่ชอบมาเดินวนเวียนไล่กัดแมวเล็กอยู่เป็นประจำ

เรื่องงู....เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายของผู้เขียน

และแมวเด็ก ก้ออาจจะไม่เคยรู้จัก+ไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่เราเรียกว่างู 

เพราะเข้าใจว่าแมวอยู่ในกรงเหล็กดูแข็งแรงซะอย่างนั้น 

คุณแม่เล่าว่างูมันหาช่องทางลอดเข้าไปได้.  ส่วนคุณพ่อบอกว่าตัวงูเหลือมใหญ่ขนาดเท่าแขนคุณพ่อ.  ถ้ามันไม่ชิงคายน้องศรีนวลออกมาก่อน.  มันจะลอดกลับออกไปไม่ได้

.....





ผู้เขียนนิ่งมองศรีนวลในสภาพนั้นอยู่พักใหญ่

ในหัวใจแตกสลาย...

ถึงแม้ศรีนวลเป็นแค่แมวน้อยหนึ่งตัว  แต่ศรีนวลมีความน่ารัก.  เรียบร้อย. ไม่ค่อยจะซุกซน มีความแสนรู้ประสาสัตว์ที่รู้ว่าใครคือเจ้าของ.  รู้จักที่จะขอความรักความเมตตา  

ภาพเมื่อวันก่อนที่ศรีนวลมาร้องเรียกผู้เขียนที่หน้าห้องทำงานย้อนเข้ามาในความคิดอีกล่ะค่ะ

ศรีนวลเป็นแมวตัวโปรดของผู้เขียน.  

คงจะเก็บเรื่องราวของศรีนวลเอาไว้ในหัวใจเสมอ   วันนี้รู้สึกเศร้ามากๆ...ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานเลยค่ะ

ทั้งที่เมื่อคืนยังบ่นใน Vlog ของตัวเองอยู่เลย ว่าชีวิตเราต้องทำงานๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆ แต่วันนี้หมดแรงแล้ว

.....

ยังมีรูปถ่ายกับวีดีโอคลิปไม่กี่อันที่บังเอิญบันทึกเอาไว้ตอนพาสองศรีพี่น้อง (ศรีนิลและศรีนวล) ไปหาหมอเพื่อฉีดวัคซีน

เปิดคลิบดู....ยิ่งร้าวรานใจ

ทำไมโชคชะตาถึงได้พัดพาให้สิ่งที่เรารักจากไปหมดล่ะ....

ที่ผ่านมาก้อว่าเป็นวันร้ายๆแล้ว

เหมือนวันนี้จะร้ายยิ่งกว่า...

ฉันคิดถึงเธอ แมวน้อย...เราเคยได้ใช้เวลาดีๆร่วมกัน...คิดถึงเสียงเล็กๆที่เธอร้องเรียก 

คิดถึงเธอมากมาย   ขอให้เธอไปดีนะ...

😭






📌------- อ่านเพิ่มเติม-------- 📌