นั่งถามตัวเองว่าเวลาที่ผ่านมาทั้งหมดมันคืออะไร? ทำไม่ดูเหมือนเรายังไปไม่ถึงซักที...
เวลาที่ผ่านไปหมายถึงช่วงเวลา post-retiredment ทั้งหมดสี่ปีนั่นแหละ
อันนี้มันเหมือนกำลังโทษตัวเอง หรือตำหนิตัวเองอยู่หรือเปล่า....หรือกำลังประเมินตัวเองอยู่ตลอดเวลา. ซึ่งมันคืออัลกอริทึ่มแบบชีวิตลูกจ้างเดิมๆเลย
ปีนึงต้องประเมินผลการปฏิบัติงานอย่างน้อย 2 ครั้ง. ต้อง set goal ให้ตัวเอง+ทีม และพูดคุยกับน้องๆในทีมเพื่อปรับ mindset ต่างๆเกี่ยวกับงานของแต่ละคน
นี่คืออัลกอริทึ่มลูกจ้าง...ผู้ตกเป็นทาสต่อ "เงินเดือน" นั่นเอง
ความฝันของเราคือ เงิน. ซึ่งคิดว่าจะบันดาลสุขเหลือคณาให้กับชีวิต
หรือ. ควรจะฝันถึง. ชีวิตที่สงบสุข. ปัญหาน้อยๆ. ไม่มีหนี้. สุขภาพไม่มีปัญหา มีอิสรภาพในการใช้ชีวิตในระดับหนึ่ง. และ....มีเงินเพียงพอ. ย้ำ. แค่เพียงพอแก่การยังชีพ
หากเรากำลังฝันถึงกองเงินที่เราเคยได้รับทุกเดือน. และทุกปีจำนวนมาก ที่มาพร้อมกับความไม่สงบสุข. เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบ มีเงินเหลือให้เลือกกิน และเลือกใช้ แต่แทบจะไม่มีเวลาได้ดื่มด่ำกับการกิน หรือชื่นชมกับข้าวของที่ซื้อมาเท่าไหร่.
แบกรับ Goal และตัวชี้วัดความสำเร็จของหน่วยงานและขององค์กร. ความเครียดและความกดดันนานา. ซึ่งสิ่งเหล่านั้นในที่สุดอาจจะนำมาซึ่งโรคภัยไข้เจ็บ
ความสำเร็จที่เคยได้รับก้อเป็นสิ่งควรค่าแก่ความภูมิใจ. เพราะในวัยนั้นก้อควรเป็นเช่นนั้นแหละค่ะ. เป็นช่วงวัยแห่งการสร้างชีวิต. สร้างฐานะ. สร้างตัวด้วยการทำงาน
อย่างที่คำพระท่านบอกเสมอ. ไม่มีอะไรอยู่กับเรายั่งยืนนาน
คราเมื่อมันจากเราไป. เราก็ยังยึดติดอยู่กับมัน. ทำให้เรากระวนกระวายใจถึงสิ่งที่เคยมีและเป็น. อยากมีรายได้. อยากมีความเหลือเฟือต่างๆนานา นี่แหละทำให้เราก้าวออกจากความทุกข์และความกลัวไม่ได้ซักที
เรามัวแต่กลัวอนาคต. แต่ปัจจุบันก้อแอบเปรียบเทียบตัวเองกับอดีต.
ทั้งที่ความสุขของเราคือการใช้ชีวิตอยู่กับงานสร้างสรรค์ต่างๆ ได้เรียนรู้ไปเรื่อยๆบนโลกที่กว้างใหญ่กว่าแต่ก่อน (กว้างใหญ่เพราะ globalization+internet)
สิ่งที่เคยยากและแทบเป็นไปไม่ได้. กลับง่ายขึ้นมากในยุคสมัยนี้.
หลายอาชีพอาจต้องหมดไป. แต่ก้อมีอาชีพใหม่ๆเกิดแทนที่ขึ้นด้วยเหมือนกัน
เราฝืนความเป็นไปของโลกไม่ได้. มีแต่ว่าต้องลู่ไปตามโลก
สี่ปีที่ผ่านมาผู้เขียนได้ฝึกฝนตัวเองมากมาย. เพื่อจะเตรียมตัวก้าวเข้าสู่โลกแห่งศิลปะค่ะ. ประดุจว่าตอนนี้ตัวเองจะสำเร็จวิชา Graphic design ในระดับนึงล่ะค่ะ
จริงๆก้อเหมือนจะสำเร็จตามฝันบางส่วนแล้ว. คือการได้ก้าวขาเข้าไปในโลกงานสร้างสรรค์
มีความสุขดีในทุกวันที่ตื่นมาแล้วรู้ว่าวันนี้จะได้วาดรูปต่อแล้ว...
เรื่องอื่นๆก้อเอาไว้ค่อยๆหาทางออกกันต่อไปค่ะ
...
แบบนี้ดีมั้ยคะ
...
😊
.
