ไปทำบุญในวันว่าง

 

Post นี้ออกจะแหวกจาก post ที่ชอบเขียน  เพราะอยากจะเล่าเกี่ยวกับการเดินทางไปทำบุญที่วัดหลวงพ่อโสธรค่ะ  อาจจะเป็นเพียงไม่กี่ครั้งที่จะเล่าเกี่ยวกับเรื่องการเดินทาง  ด้วยว่าไม่ค่อยจะได้ออกไปไหนค่ะ เขียนว่าไปทำบุญในวันว่างนั้นที่จริงก็ไม่ได้ว่างหรอกค่ะ  ทว่ามีความตั้งใจว่าจะต้องไปในสักวัน ก็เลยปักหมุดตัวเองว่าวันนี้ล่ะค่ะ

ตั้งแต่เข้าสู่โหมดเกษียณก็แทบไม่ได้เดินทางไปไหนไกลๆเลยค่ะ  ต่างจังหวัดก็ไม่ได้ไป ไม่ได้เที่ยวใดๆทั้งสิ้น  เห็นหลายคนเค้าไปเที่ยวกัน ประมาณว่าเที่ยวให้เครียด เที่ยวให้หายแค้น ที่ช่วงสมัยทำงานอาจจะไม่มีโอกาสไป  ก็นึกอิจฉาเค้าเหมือนกัน ทำไมเราไม่ได้ไปไหน เพราะเราต้องทำงานของเราให้สำเร็จ  ไปตอนนี้คงไม่มีความสุขนัก 

ผู้เขียนเป็นคนไปไหนลำบาก หมายถึงชอบขับรถหลงทาง ฮ่าาาา เลยทำให้ไม่อยากจะไปไหน เพื่อนส่วนใหญ่เค้าก็ยังทำงานทำการกันอยู่ จะไปรบกวนให้ใครลางานมาเป็นเพื่อนเราไปโน่นนี่คงจะไม่ดี

วันนี้ต้องทำใจกล้ามากที่จะต้องไปวัดหลวงพ่อเพียงลำพัง  ศึกษาเส้นทางคร่าวๆจาก youtube ก่อนจะทบทวนเส้นทางใน Google Map ก่อนว่าประมาณไหน  พร้อมกับบอกทางบ้านเสียหน่อยว่าไปไหน หากเกิดอะไรขึ้นจะได้มีคนตามถูก5555

โชคดีที่จากบ้านผู้เขียนไปวัดหลวงพ่อโสธรไม่ได้ยากเย็นอะไรค่ะ  อาจจะมีรถติดเล็กน้อยช่วงห้าแยกมีนบุรี  จากนั้นไปก็ขับไปตรงๆประมาณสามสิบกิโล  ขับรถสบายเลยค่ะ ทำให้รู้ว่ารถเรายังดีอยู่นะเนี่ย  ถึงแม้ไม่ค่อยจะได้ขับไปไหนไกล  เสียงเครื่องยนตร์ยังเบา และเครื่องปรับอากาศยังทำงานได้ดี  ขนาดว่าอายุรถคือ 12 ปี ทีนี้พอออกจากงานแทบไม่ได้ขับไปไหนมากนัก  รถเลยจอดไว้ส่วนมากค่ะ และนี่เป็นสมบัติชิ้นเดียวของผู้เขียน5555

ถึงทางแยกเข้าจังหวัดฉะเชิงเทราก็ดูป้ายเอาค่ะ  พอเข้าตัวจังหวัดแค่ประมาณห้าร้อยเมตรก็ถึงแยกเลี้ยวขวาทางเข้าวัด  ถนนใหญ่โตมาก  สองข้างทางมีร้านค้ามากมาย แถมมีห้างบิ๊กซีอีกต่างหาก

ทางเข้าจนถึงวัดน่าจะประมาณเกือบสองกิโล  ขับสบายๆค่ะ รถโล่ง เพราะผู้เขียนมาตอนบ่าย กะเวลาเดินทางแล้วน่าจะทันก่อนร้านขายไข่ต้มปิด5555

ไหนๆมาแล้วก็ต้องถวายไข่ต้มค่ะ  ออกแนวมาแก้บนนั่นแหละ  สำหรับที่วัดนี้ดูจะเป็นวัดยอดนิยมตลอดกาลสำหรับการมาบนบานให้สมหวัง  ผู้เขียนเคยมาช่วงเสาร์อาทิตย์(ก่อนโควิทระบาด) ตกใจกับหมู่มหาชนที่มาแก้บนจนแน่นวัด แถมควันธูปควันเทียนก็คละคลุ้งไปหมด หายใจแสบจมูกเลยค่ะ  ต้องเบียดเสียดผู้คนแบบไหล่ชนไหล่ กว่าจะเข้าไปจุดธูปจุดเทียน หรือปิดทององค์หลวงพ่อได้

หลังโควิทระบาดมาคงมีการปรับกระบวนการแก้บน  มีการจัดระเบียบใหม่  งดการจุดธูปจุดเทียน และแยกโซนการวางของแก้บนออกมาด้านนอก ทำให้ชีวิตสาธุชนอย่างผู้เขียนง่ายขึ้นเยอะคะ่

ผู้เขียนคุยกับคนส่งไข่ต้ม  เขาเล่าให้ฟังว่ามีคนต่างชาติและคนไทยสั่งไข่ต้มมาแก้บนกันแบบรายเดือนก็มีค่ะ  แสดงว่าคงสมหวังดังตั้งใจตามสิ่งที่ขอพรเอาไว้  ฟังแล้วก็น่าตื่นเต้น

แถมใครมาแก้บนด้วยตัวเองไม่ได้สามารถโทรสั่งแล้วทางร้านจะดีลกับเจ้าหน้าที่ทางวัดจัดการเรื่องนำของแก้บนมาจัดวาง และทำพิธีสวด พร้อมพิธีลาของแก้บนให้ด้วยอีกต่างหาก  เสร็จแล้วจะบริจาคไข่ต้มให้กับทางวัดไปส่งต่อก็ทำได้

ผู้เขียนก็ดำเนินการตามพิธีการที่คนส่งไข่แนะนำ ตั้งแต่ปอกไข่ต้มวางไว้ 3 ฟอง เปิดขวดน้ำเปล่าและขวดน้ำปลา  กล่าวคาถาตามโพยที่แถมมาพร้อมสรรพ แล้วเข้าไปไหว้ด้านในอุโบสถ ก่อนจะออกมาทำพิธีลาของไหว้  แล้วบริจาคไข่ให้ทางวัด

แวะไปเสี่ยงเซียมซีมาด้วย  แต่ก็ได้ใบที่ทำให้ใจห่อเหี่ยวค่ะ เลยต้องฝากใบเซียมซีไว้กับถังขยะในวัด  เหมือนมีคนเคยบอกว่าเอากลับมาด้วยเดี๋ยวจะโชคไม่ดี

พอดูนาฬิกาแล้วคิดว่าจะรีบเดินทางกลับดีกว่า กลัวว่ารถจะติดตอนเข้ากรุงเทพค่ะ  ไม่ได้แวะดูของตลาดหน้าวัดเลย  อยากจะซื้อพวกของแห้งมาฝากทางบ้านเสียหน่อย  ก็ทำได้แค่ไปบริจาคซื้อกระเบื้องมุงหลังคาให้กับทางวัดค่ะ

ที่จอดรถทางวัดกว้างขวางมาก และมีหลายจุดด้วยคะ่  ทว่าลานเปิดโล่งริมแม่น้ำที่ผู้เขียนไปจอดก็แดดร้อนเหลือหลายค่ะ  ร้อนจนอยากรีบกลับมากกว่าจะอยากไปชมทิวทัศน์ริมแม่น้ำ  เสียดายเหมือนกันค่ะ อุตส่าห์เตรียมกล้องมากะว่าจะหัดทำ  vlog แบบ video ไว้ลง youtube ก็เลยไม่ได้ถ่ายเลย

การเดินทางกลับก็ราบรื่นดีค่ะ  มีนิดหน่อยที่อยากจะแวะซื้อน้ำปั่นในปั๊มข้างทางก็ดันขับเลยทางเข้าซะอีก 555  

ทุกอย่างก็เอวังด้วยประการละฉะนี้ค่ะ