เอาเป็นว่าเพราะไม่มีโอกาสได้วาดรูปทุกวันเพราะคงไม่มีเวลา จึงไปเรียนวาดรูปก้อจะทำให้ได้วาดบ้าง ก้อยังดีไม่ใช่เหรอ
อีกอย่างคือ...อาจารย์ท่านนี้เก่งงาน drawing มากกกก เขียนหนังสือ drawing หลายเล่ม ซื้อเก็บไว้เกือบหมด จะถือเป็นรางวัลของชีวิตมากถ้าได้เรียนกับท่านนี้ ท่านน่าจะมีเทคนิคดีๆมาสอน และท่านคือ...ไม่บอกดีกว่า
บรรยากาศก้อเป็นการเรียนการสอนที่เป็นกันเองมากค่ะ วันแรกๆนี่อาจารย์ให้ไล่เส้นให้ดู ขีดๆๆ เป็นทางเดียวกันให้เส้นและน้ำหนักสม่ำเสมอ อาจารย์ดูพื้นฐานเราด้วย ว่าเรามีความมั่นใจในการใช้ดินสอยังไงบ้าง แบบว่าก้อมั่นใจมากค่ะ ฮ่าาาา อันนี้อาจารย์บอก อืม เส้นของเราดูมั่นใจดีนะ กล้าดี
สักพักอาจารย์ให้วาดรูปเหมือนให้ดูจากภาพต้นแบบ
เราก้อวาดๆไป อ่าาา สักพัก ภาพหน้าคนก้อเป็นหน้าแบบเบี้ยวๆ ไง เห็นเค้าวาดกันแบบมีโครงสร้าง มีสัดส่วนใบหน้า เราไม่เลยยยย วาดตามธรรมชาติจริง มันก้อเบี้ยวสิ
อาจารย์เปิดทางสว่าง สอนเรื่องโครงสร้างใบหน้า โห....อาจารย์เป๊ะมากเลย อาจารย์บอกผมฝึกมาเยอะ วาดมาเป็นร้อยๆ เคยไปรับวาดรูปเหมือนฟรีแถวสะพานพุทธด้วย เลยได้ฝึกเยอะ ต้องฝึกเยอะๆนะครับพี่ (หมายถึงเรานี่แหละ เพราะอาจารย์อายุน้อยกว่าเราเลยเรียกเราพี่)
สัปดาห์ต่อๆมาได้วิชามาอีกเพียบ วาดตา วาดจมูก ลงแสงเงา อาจารย์บอกว่า...พี่วาดเร็วไปป่าวครับ ดูรีบๆเนอะ เราบอกเปล่านี่ สรุปอาจารย์กำลังจะบอกว่า ใจเย็นๆก้อได้ไง ค่อยๆวาดไป เราอาจจะติดนิสัยจากการทำงาน แบบต้องโชว์ว่าทำเร็วๆ คิดเร็วๆ ไว้ก่อน พอมาวาดรูปมันไม่เหมือนกัน ต้องค่อยๆมอง สังเกตแสงและเงา รูปทรงให้ดี ลากเส้นนี่บรรจงๆ เหมือนอาจารย์ทำให้ดู ขีดเส้นขนานกันทุกเส้นเลย ดินสอเหลาแหลมตลอด เวลาเหลาดินสอยังปราณีตเลยค่ะ
อาจารย์ให้หาภาพต้นแบบคนที่เราอยากจะวาดมาด้วย เราหยิบรูปพ่อบ้าง รูปหลานบ้าง อาจารย์ช่วยวาดโครงสร้างใบหน้าให้ แล้วปล่อยให้เราลงรายละเอียดเอง ลงแสงเงาเอง ทำให้เราเข้าใจอะไรได้มากขึ้นอีกเยอะ
จากที่เคย drawing แบบที่คิดว่าวาดเสร็จแล้ว ปรากฎว่าแบบนี้สำหรับอาจารย์เรียกยังไม่เสร็จนะ เลยพบว่าเราเป็นคนไม่กล้าลงน้ำหนัก ประเภทกลัวเละ กลัวเจ็ง
เราไม่เคยเข้าใจเรื่องน้ำหนักกลาง พอลงเงาไม่ครบ หมายถึงระดับแสงเงามันมีประมาณ 1-9 เราคงไม่ครบภาพมันเลยแบน ก่อนเรียนนี่ลงแค่เบาๆ ตอนนี้อาจารย์บังคับอยู่ใกล้ๆเลย ลงอีกๆๆๆ
ภาพออกมาดูชัดขึ้นอย่างที่เห็นค่ะ
รู้สึกมีกำลังใจนะ อาจารย์บอกว่าถ้าพี่ได้วาดบ่อยๆ หรือฝึกเยอะๆนี่ พี่จะเป็นศิลปินที่ฝีมือน่ากลัวเหมือนกันนะ โห...อาจารย์ชมใช่มั้ยเนี่ย
หลายปีตั้งแต่จบวิชา drawing ก้อเข้าสู่ mode เดิมค่ะอาจารย์ คือ ทำงาน และ ทำงาน
ยังคงเก็บภาพงานเก่าๆมาชื่นชมในคำสั่งสอนของอาจารย์ และหวังว่าวันหนึ่งจะเป็นศิลปินหญิงที่ฝีมือ "น่ากลัว" ให้จงได้นะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น