Digital Paint by App Procreate with PENCIL

อ่า...คือว่าได้ของเล่นใหม่มาค่ะ เป็น Stylus เทพๆ โดย Fifty Three PAPER รุ่น Walnut นะคะ  แหมอยากได้มานานแล้ว สั่งซื้อจาก Website ของ Fifty Three โดยตรงค่ะ ดีใจๆๆๆ

กำลังเห่อของใหม่นะคะ ลองระบายสีบน App Procreate ดูค่ะ เจ๋งมากเลย.

เปลี่ยนชื่อเป็น One Drawing a Week for Life ดีไหม

ความที่ว่าเป็นคนชอบวาดรูปตั้งแต่เด็ก  บางทีในห้องเรียนก้อขอแอบวาดรูปเล่นขณะที่อาจารย์กำลังสอนอยู่หน้าชั้นเรียนอยู่เหมือนกัน  ตอนนี้ยังเห็นร่องรอยการวาดการ์ตูนลงไปในหนังสือเรียนเก่าๆอยู่บ้าง แต่ก้อไม่เยอะเท่าในสมุดปกอ่อนว่างๆที่ฉันชอบเรียกมันว่า "สมุดวาดรูปเล่น"  แทนที่จะเรียก "สมุดสเก็ต" อย่างที่พวกผู้ใหญ่เค้าเรียกกัน

โตมาเป็นผู้ใหญ่อยากจะแอบวาดรูปเล่นในเวลาทำงานบ้าง  (เวลาหัวหน้าเผลอๆ หรือ หัวหน้าไม่อยู่) กลับพบว่าไม่เคยจะสามารถทำได้เลย 555  ไม่รู้เพราะอะไร...

ตอนเด็กๆไม่รู้มาก่อนเวลาชีวิตในวัยทำงานมันช่างหาเวลาไม่ได้ซะขนาดนี้นะ  หรืออาจเป็นเพราะเป็นคนทำอะไรแล้วทำเต็มที่ โดยเฉพาะทำงาน ทั้งที่ก้อรู้ว่าไม่ได้รักอะไรมากมาย รักวาดรูปมากกว่า แต่ก้อกลับต้องปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามหนทางของมัน และปลอบใจตัวเองว่า...อย่างน้อย งานที่ทำอยู่ก้อไม่ได้น่าเกลียดอะไร  ทำมาได้ตั้งยี่สิบกว่าปี  ทำได้ดี  ไม่งั้นจะมีเหลือใช้มาซื้ออุปกรณ์ต่างๆ นานาได้อย่างไม่ต้อง  limit เหรอ

รูปสาวสวยข้างบนนี่ก้อใช้เวลาวาดและระบายสีไม่ถึงสิบนาที  วาดแบบสบายใจ  ไม่กดดัน ไม่กังวล  วาดเสร็จก้อรู้สึกอิ่มใจ มีความสุข และสงสัยต่อไปว่า...หากได้ทำงานวาดรูปเข้าจริงๆ จะมีความสุขได้ตลอดไหม  จะเบื่อไหม

เค้าถึงพูดกันเสมอว่าใครที่ได้ทำงานที่ตัวเองรัก  งานกับสิ่งที่รักจะอยู่ด้วยกัน แยกกันไม่ออก  ทำให้ทำงานอย่างมีความสุขอย่างน่าอิจฉาเลยทีเดียว

ฉันเก็บเกี่ยวความสุขเล็กๆ จากการวาดรูป พยายามจะวาดทุกวัน วันละหนึ่งภาพ แต่ยังทำไม่สำเร็จ สงสัยคงต้องเปลี่ยนเป็น One Drawing a Week for Life จะดีไหม  5555.

ถ้าคุณมีขวดโหลเปล่าๆซักใบ...

เห็นรูปวาดสีน้ำรูปขวดโหลเปล่าๆ ทำให้นึกอะไรอย่างหนึ่งขึ้นมาค่ะ

นึกถึงหนังสือเล่มนึงชื่อ เก็บเวลาไว้ในขวดแก้ว ที่เขียนโดย คุณประภัสสร เสวิกุล ผู้ซึ่งเพิ่งจะล่วงลับไปไม่นานมานี้

บทประพันธ์เรื่องนี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในยุคสมัยนั้น (พูดเหมือนนานมากเลย)  มีการนำบทประพันธ์มาดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ด้วย และก้อได้รับความนิยมไม่แพ้กับหนังสือ

ตามชื่อหนังสือบอกว่าอยากเก็บเวลาไว้ในขวดแก้ว  ฉันเองชอบชื่อหนังสือเล่มนี้มาก  ขอบอกว่าชอบชื่อหนังสือแต่ไม่กล้าเปิดอ่าน เพราะรู้ว่าเรื่องนี้เนื้อเรื่องเป็นแนวสะเทือนอารมณ์ ยิ่งเป็นพวกบ่อน้ำตาตื้นอยู่ด้วย  

ส่วนที่ดีที่สุดของหนังไม่เพียงเนื้อหาที่เป็นที่จดจำของวัยรุ่นเท่านั้น เพลงประกอบก้อไพเราะสุดๆ ย้อนไปฟังเมื่อไหร่ก็อดจะน้ำตาซึมไม่ได้

หากฉันเก็บเวลาในขวดแก้ว 

สิ่งที่ฉันจะทำคือสะสมคืนและวัน

ที่ล่วงเลยมานิรันดร์ 

เพียงรอวันจะมอบมันแก่เธอ...

ฉันหวนนึกไปถึงชีวิตเมื่อครั้งยังเป็นวัยหวาน มีอะไรบ้างนะที่ยังจำได้จนถึงวันนี้  เวลายังคงเดินไปข้างหน้า ไม่สามารถถอยหลังกลับ  คิดถึงความสนุกสนานสมัยเรียนหนังสือ   เพื่อนร่วมชั้นเรียน  และเรื่องกุ๊กกิ๊กในวัยเรียน ฮ่าาา  หลายสิ่งอย่างยังจำได้ โดยเฉพาะเมื่อยังวนเวียนเจอเพื่อนเก่าๆ ใน  social media  วีรกรรมต่างๆของเพื่อนๆยังคงเป็นที่จดจำเสมอ

อาจารย์ท่านนึงเคยบอกประมาณว่า "เมื่อพวกเธอโตขึ้น พวกเธอจงรักกัน  ช่วยเหลือกันไว้  เพราะพวกเธอรู้จักกันและอยู่ร่วมกันตั้งแต่เด็กจนโต "

ฉันพบว่าหลายสิ่งอย่างในชีวิต  กว่าเราจะพบว่ามันจะยิ่งมีค่า  ก็ต่อเมื่อมันถูกบ่มเพาะด้วยกาลเวลาแล้วเท่านั้น .

วันนึงฉันจะเขียนนิยาย

ฉันเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นไม่ต้องแปลกใจเลยว่า  ทุกครั้งที่ไปเดินในห้างสรรพสินค้า ฉันจะต้องแวะเข้าไปเยี่ยมเยียนร้านหนังสือจนได้

ในห้องมีหนังสือมากมาย ที่เหมือนซื้อมาเก็บ แต่ไม่มีเวลามากพอที่ได้อ่าน ยิ่งเป็นพวกหนังสือที่ต้องเวลาในการดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ และต้องสร้างจินตนาการด้วยแล้ว เช่น หนังสือ Fiction นั้นไม่ต้องห่วงเลย...คือ แทบไม่ได้อ่านเลยตั้งแต่เข้าวัยทำงาน

เมื่อเข้าวัยทำงาน ฉันมักจะอ่านพวกหนังสือแนว Business เพราะว่าจะต้องใช้ประกอบการทำงาน  ระยะหลังมานี้ตามร้านหนังสือ มีหนังสือแนวพัฒนาตนเอง กับแนว  How to ทำยอดขายมาแรงมาก  ยิ่งแนวหนังสือเกี่ยวกับการลงทุนในหุ้น การออม การเตรียมเกษียณ  รวมๆแล้วเรียกหนังสือเกี่ยวกับการลงทุน  สอนให้คนทำไงให้รวยเร็ว รวยเป็นล้าน รวยๆๆๆ มีเยอะไปหมด

คิดแล้วน่าดีใจ เหมือนจะเป็นการบอกว่ามีคนอ่านหนังสือกันมากขึ้น  แต่สำหรับฉันแล้ว เดี๋ยวนี้ซื้อหนังสือน้อยลง  เพราะว่าเก็บเอาไว้เฉยๆที่บ้านโดนปลวกแอบมาแทะกินตอนเผลอ  ทำเอาฉันเสียใจ จิตตกไปหลายวัน ตอนมาหยิบหนังสือที่ชั้นว่างแล้วพบว่า โอ...แม่เจ้า ปลวกแทะหายไปครึ่งเล่มแล้ว

ถึงแม้ปลวกจะกินหนังสือไปหลายเล่ม (แถมดันกินพวกหนังสือศิลปะที่สั่งจาก amazon ซะด้วย)  ฉันก้อจะไม่ยอมแพ้  ตอนหลังมาเปลี่ยนเป็นซื้อพวก E-book แทนหนังสือเล่ม คราวนี้ปลวกมารบกวนไม่ได้อีกต่อไป แถมไปที่ไหนๆ ก็เหมือนพกห้องสมุดที่บ้านไปด้วยทุกที่  ...มีความสุขจัง

กลับมาเรื่องเขียนนิยายก่อน... สมัยเป็นเด็กนอกจากวาดรูปแล้ว การเขียนเรื่องแต่ง เป็นงานอดิเรกอีกอย่างที่ฉันชอบ

จนถึงทุกวันนี้ ฉันยังเก็บต้นฉบับนิยายแบบที่เขียนด้วยลายมือเอาไว้อยู่หนึ่งลัง  แน่นอนว่าส่วนมากจะเป็นเรื่องที่เขียนค้างไว้  กำลังคิดว่าถ้าเขียนต่อในตอนนี้คงต้องปรับเนื้อเรื่องบางส่วนเพื่อให้ร่วมสมัย 2015

ทุกครั้งที่หยิบสมุดนิยายเก่าๆของตัวเองมาอ่าน  ยังนึกอยากจะเอามาเขียนต่อให้จบ  ยังอยากจะเขียนเรื่องใหม่ๆ มี Plot ใหม่ๆในหัว  โดยเก็บจากประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของตัวเองหรือคนรอบข้างก้อตาม

วันนึงฉันจะเขียนนิยาย ...(ให้จบอีกซักเรื่อง) :)