เมษายน 13, 2558

One drawing a day for Life


        เคยย้อนกลับไปนึกถึงชีวิตในวัยเด็กบ่อยๆว่าช่างเป็นช่วงเวลาที่มีเวลาเยอะเสียจริงๆ และฉันยังเก็บสมุดวาดรูปเล่นสมัยเด็กๆ กับพวกงานวาดรูปสีน้ำเอาไว้จนถึงวันนี้

        ในวัยเด็กมีเวลามาก เพราะเรียนหนังสืออย่างเดียว โรงเรียนเลิกบ่ายสามโมงครึ่ง มีช่วงปิดเทอมเล็กหนึ่งเดือนและปิดเทอมใหญ่สองเดือน รวมเป็นหยุดสามเดือนต่อปีไม่รวมวันหยุดประจำปีอีกสิบสี่ถึงสิบห้าวันต่อปี คิดเป็นสัดส่วนการเรียนสามส่วน และหยุดพักอีกหนึ่งส่วน

        ชีวิตวัยผู้ใหญ่นับตั้งแต่จบมหาวิทยาลัยไม่มีปิดเทอมอีกเลย
     
       เมื่อสมัยยังเป็นพนักงานระดับ  junior ก็ไม่เคยได้กลับบ้านเร็วเหมือนคนอื่น อาจจะสนุกกับงานจนไม่รู้ตัวว่าวันเวลาผ่านไปเหมือนติดปีกบิน เมื่อกลายเป็นหัวหน้าคนมีตำแหน่งหน้าที่เหมือนจะดูดี ขอบเขตของงานกว้างขวางมากขึ้นและรายได้มากขึ้น กลับยิ่งหาเวลาได้ยากมากขึ้นทุกที

       สมุดวาดรูปเล่นในวัยเด็กกลายเป็นสิ่งเตือนความจำถึงความฝันและตัวตน  ทุกวันนี้พูดได้ว่าต้องใช้ความพยายามในการจะวาดรูปให้ได้ทุกวันอย่างน้อยวันละหนึ่งรูป  เป็นที่มาของ One drawing a day Project ซึ่งทำไม่สำเร็จซะทีนึง

         อาจจะสามารถมีสีน้ำคุณภาพดีๆ และสมุด sketch สวยๆ ไว้มากเท่าที่อยากจะได้  แต่กลับพบว่าหลายๆ หน้ายังคงว่างเปล่า  รอวันหยุดยาวๆ เพื่อจะได้มีเวลานั่งระบายสี หรือ ประดิษฐ์ของน่ารักๆ ไว้เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆ


                    One drawing a day Project  สำหรับฉันจะยังดำเนินต่อไป แม้ว่ามันจะย๊ากกกก...ยาก ที่จะทำเหลือเกินนะนี่....555
Original image
         ความสุขไม่ได้อยู่ตรงที่ผลงานศิลปะของฉันจะออกมาเป็นอย่างไรอีกต่อไป  แต่มันอยู่ที่ตอนได้ลงมือทำต่างหาก  หลายครั้งฉันใช้ความคิด และ ตรรกะมากเกินไปจนกระทั่ง หวาดกลัวที่จะลงมือทำ กลัวความไม่สมบูรณ์แบบ คิด คิด คิด ว่าจะวาดอะไรดี  เพราะอยากวาดไปหมดเลย จนทุกอย่างอยู่ได้เพียงแค่ในความคิด  และสุดท้ายเลือกที่จะมีความสุขเพียงแค่ได้คิดถึงศิลปะและมองเห็นงาน sketch และงานศิลปะของคนอื่น

          สงสัยในตัวเองว่าจะรอจนถึงเวลา retire จากงานจริงๆเหรอ แล้วค่อยจะทำในสิ่งที่ตัวเองหลงไหลมาตลอดชีวิต.



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น