ปีเก่าเราผ่านไปอีกหน
สู้ทนหม่นไหม้ไม่เสียหลาย
ทุกสิ่งสอนเราให้เข้าใจ
จะดีร้ายย่อมผ่านไปไม่หวนคืน
บทประพันธ์โดย inspired by art และในเครือ
ธันวาคม 31, 2566
ธันวาคม 23, 2566
พรุ่งนี้วันคริสต์มาสต์
แวะเข้ามาอวยพรคุณผู้อ่านค่ะ
เทศกาลดีๆของชาวโลกแบบนี้จะพลาดได้ไง ถึงจะไม่ได้เป็นชาวตะวันตกก็อยากจะร่วมปลื้มปริ่มไปกับเทศกาลนี้ด้วยคน
ขอบคุณ คุณผู้อ่านที่เข้ามาอ่านกันเรื่อย พอมียอดวิวให้ชื่นใจว่า ชั้นไม่ได้เขียนให้ตัวเองอ่านนนน
ขอบคุณผู้ที่อาจเพียงเดินผ่านเข้ามาอ่าน จากการ search หาอะไรบางอย่าง แล้วมาเจอ blog นี้เข้า
ที่แห่งนี้คือจักรวาลอันสร้างสรรค์สุดติ่ง ของชาวโลกคนหนึ่งที่ชอบงานสร้างสรรค์ ไม่ว่าจะงานวาด งานเขียน งานประดิษฐ์ และอื่นๆอีกมากมาย
เป็นโอกาสอันดีที่ early retired ก่อนอายุ 60 ปี เลยมีเวลาทำสิ่งที่อยากทำ ท่ามกลางกระแสอันเชี่ยวกรากของโลกยุคใหม่ ตกงานตอนแก่ซะงั้น
ดิ้นรนกระเสือกกระสนกันต่อไปคะ ทำอะไรได้ก้อทำ ทำไปทำมา ทำไปแล้วหลายอย่างมากๆ และหลายปีผ่านมา ก้อยังพอถูๆไถๆค่ะ กิจการไหนไม่ work ก็ชะลอๆ แต่ไม่เลิกทำค่ะ
กิจการใหม่ก็ต้องทำ ต้องหาผลิตภัณฑ์ดาวรุ่งของตัวเองให้ได้สักวันสิน่าาา
มันเลยค่อนข้างเหนื่อย แต่ก็สนุกดี
วันนี้อยากลาหยุด งดส่งนิยายขึ้น platform สักวัน ทว่าก็ไม่อยากทำให้แฟนคลับเล็กๆของเราต้องรอเก้อ ทั้งๆที่คิดไม่ออก พรุ่งนี้ค่อยมาลุยต่อค่ะ
อากาศดันมาเย็นซะอีก ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เครื่องทำน้ำอุ่นที่บ้านเพิ่งเสีย หลังจากได้รับใช้เรามาอย่างซื่อสัตย์ตลอด 10 ปี ไม่เคยงอแง 5555
ขอสดุดีความอดทน และคุณภาพอันยอดเยี่ยมของน้องเลย
เมื่อคืนเหมือนน้องเกิดอาการสำลัก พอปิดน้ำ มีเสียงดังครืดคราดในตัวเครื่อง อาการเหมือนคนสำลักยังไงยังงั้น สักพัก...ไฟสีแดงเล็กๆ ประดุจสัญญานชีพของน้องก็พลันดับลง ปุ่ม reset ก็ไม่มีไฟ ทุกอย่างพลันเงียบสนิท ปั๊มหายใจให้น้องด้วยการกดปุ่ม reset หลายครั้งน้องก็ไม่หายใจแล้ว แง น้องสิ้นชีพแน่แล้ว
คือ....ต้องซื้อเครื่องใหม่ แถมมาเสียช่วงปีใหม่แบบนี้จะมีช่างมาติดตั้งมั้ยล่ะ
คงไม่มีใครมาติดให้หรอก...เค้าหยุดยาวปีใหม่กัน
ต้อนรับคริสมาต์อันหนาวเหน็บด้วยการต้องอาบน้ำเย็นละงานนี้
อ้าว ยังไม่ได้อวยพรคุณผู้อ่านซะที พาออกนอกเรื่องไปซะไกลค่ะ
ขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้านะคะ
ไว้ปีใหม่จะมาอวยพรอีกรอบค่ะ จัดชุดใหญ่เลย...เย้
ธันวาคม 20, 2566
ธันวาคม 06, 2566
แด่ มนตรามหาคริสต์มาส
แด่ มนตรามหาคริสต์มาส ธันวาคม 2566
ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาผู้เขียนชอบและคลั่งไคล้มากที่สุดของปีค่ะ ไปไหนมาไหน โดยเฉพาะในห้างสรรพสินค้าจะมีการแต่งไฟอย่างสวยงาม มีอุปกรณ์ตกแต่งเกี่ยวกับเทศกาลคริสต์มาสน่ารักๆดูเพลินไปหมด
ที่บ้านผู้เขียนเคยซื้อต้นคริสต์มาสขนาดค่อนข้างใหญ่เอาไว้ต้นนึงด้วย บางปีอารมณ์ดีหน่อยจะลงแรงมานั่งแต่งต้นคริสต์มาส ติดไฟสวยๆไว้ให้ตัวเองดู 5555
แต่จะเริ่มมีความทุกข์เวลาหมดเทศกาลไปแล้วต้องมานั่งถอดพวกของตกแต่งแล้วก็เก็บต้นคริสต์มาสนี่หละ เพราะว่าไม่มีที่จะเก็บ ต้นมันน่าจะสูงประมาณเกือบ 2 เมตรได้ อารมณ์เวลาจะติดดาวบนยอดนี่ต้องปีนเก้าอี้ ขนาดว่าแยกชิ้นแล้ว แต่ละชิ้นก็ใหญ่โตเหลือเกิน
อย่างน้อยก็ยังอยากเก็บไว้อยู่ค่ะ เวลาไปเห็นที่เค้าแต่งสวยๆมันอดไม่ได้ที่อยากจะอย่างนั้นบ้าง
เลยตั้งชื่อช่วงเวลานี้ของปีว่าเป็น มนตรามหาคริสต์มาส
ดูหนัง streaming ก็จะเลือกดูพวกหนังเกี่ยวกับเทศกาลนี้ด้วย ชอบเวลาพวกชาวตะวันตกเค้าแต่งบ้านเป็นธีมนี้มาก ดูดูไปแต่งสวยกว่าที่เห็นกันในบ้านเราเยอะเลย
เนื้อหาในหนังมักจะเกี่ยวกับเรื่องความรักหนุ่มสาว หรือไม่ก็เรื่องครอบครัว
จบแบบมีความสุขด้วยนะคะ. ไม่ค่อยเห็นจบเศร้าเลยค่ะ
ว่าแต่ว่าปีนี้ไม่ใช่อารมณ์ไม่ดี เลยไม่เอาต้นอันนี้มาตั้งดูเล่นนะคะ คือมันเหนื่อยตอนเก็บมั้ยเนี่ย
อาจจะเป็นว่าช่วงนี้จัดหนักเรื่องเขียนนิยายไปหน่อย รู้สึกว่ายังจัดสรรพลังงานของตัวเองไม่ถูก ทำให้เหนื่อยไปหมด
เป็นนักเขียนนี่ก็งานหนักเหมือนกันแฮะ ใครเห็นนึกว่านั่งชิลๆเขียนๆไป ขอบอกว่าเป็นงานที่ต้องวางแผนมากๆๆๆๆ ต้องร้อยเรียงเหตุการณ์ในท้องเรื่องมากมายหลายสิบเหตุการณ์ อย่างน้อยๆ เรื่องล่าสุด คือ "ปลายฟ้าไม่เคยไร้ดาว" นี่ก็คาดว่าประมาณ 70 ตอนเป็นอย่างต่ำ แล้วเหตุการณ์ที่จะต้องใส่ไปในแต่ละตอนให้เรื่องเดินไปตามพล๊อตอีกล่ะ หัวจะปวด
เขียนๆไปบางทีก็เริ่มออกนอกเส้น 555 ต้นเรื่องพูดอย่าง ผ่านไป 20 ตอนเริ่มงง ว่าตอนแรกเราไม่ได้เขียนยังงี้นี่หว่า
เหมือนต่อจิ๊กซอ หรือไม่ก็ร้อยลูกปัดให้เป็นสร้อยที่สวยงาม
นี่ขนาดนิยายเล่มแรกนะเนี่ย คิดไปถึงเล่มต่อๆไป โอ้ววววว จะไหวมั้ย
Post นี้กะว่าจะไม่บ่นเรื่องเขียนนิยายล่ะค่ะ ก็ยังอดบ่นไม่ได้
เห็นผู้เขียนหายๆไป ไม่ค่อยมาเขียน blog นี่ก็ไม่ได้ไปไหนไกลนะคะ
เฮ้อ...
ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)