|
Painted by IPAD PRO with Apple Pencil on Procreate App |
ทั้งที่ก้อคงจะเหมือนๆกับคนไทยคนอื่นๆทุกคน ที่คิดว่าวันใดวันหนึ่งก้อต้องมาถึง เพราะไม่มีใครหนีเรื่องนี้พ้น ไม่ว่าจะเป็นคนรวย คนจน คนดี หรือคนชั่ว ไม่มีใครหนีพ้นความตายไปได้
เพียงแต่ว่าเราแค่คิดว่า มันไม่ควรจะเป็นวันนี้เท่านั้นเอง วันไหนก็ได้ วันข้างหน้าไปเรื่อยๆๆๆ
วันที่พระเจ้าอยู่หัวที่รักของเราต้องจากไป คงไม่มีใครอยากให้ถึงวันนี้เลย
ฉันมาทราบข่าวอย่างเป็นทางการตอนหัวค่ำของวันที่ 13 ตุลาคม เห็นภาพข่าวแล้วชวนน้าตาไหล คนที่ไปเฝ้าที่โรงพยาบาลศิริราชคงจะรู้ก่อนใคร และคงต้องร้องไห้กันหนักมาก
พระเจ้าอยู่หัวทรงเสด็จกลับสู่สวรรคาลัย พสกนิกรทั่วทุกสารทิศต่างร่ำไห้ คนแต่งกายสีดำกันทั้งประเทศ บรรยากาศกรุงเทพเงียบหงอยไปถนัดใจ ตามห้างสรรพสินค้าผู้คนบางตา บนถนนที่เคยมีรถรามากมาย กลับหายโล่งไปจากถนน เหมือนทุกคนหยุดหายใจไปด้วย เศร้า และ อึ้งไปกับสิ่งที่พวกเราต้องเผชิญกันต่อจากนี้ไป
ฉันนั่งฟังรายการพิเศษพระราชพิธีบำเพ็ญพระราชกุศลตลอดวันหยุด สลับไปด้วยภาพยนตร์และเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระราชกรณียกิจ ภาพเคลื่อนไหว ภาพนิ่งมากมาย ตลอดพระชนม์ชีพของพระเจ้าอยู่หัว ตั้งแต่ทรงพระเยาว์จนกระทั่งเราก็เห็นพระองค์ท่านทรงชราภาพลงไปตามวาระสังขาร ไม่ได้ต่างไปจากพวกเรา
คนไทยรู้สึกใกล้ชิดพระเจ้าอยู่หัวราวกับว่าท่านเป็นเสมือนญาติผู้ใหญ่ที่เราเคารพนับถือมากๆ เมื่อท่านเสด็จสวรรคต ประชาชนไทยทุกคนใจหาย และรู้สึกคิดถึงพระองค์ท่านทุกๆวัน ตลอดเวลา อย่างที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน
ฉันมีโอกาสอยู่ใกล้พระเจ้าอยู่หัวมากที่สุดตอนวันรับพระราชทานปริญญาบัตร
ครั้งนี้ ขอได้วาดพระบรมฉายาลักษณ์ของท่านเพื่อทดแทนความรู้สึกสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณต่อปวงชนชาวไทย แทนความคิดถึง แทนความรักในฐานะประชาชนที่ได้เกิดมาในรัชสมัยของพระองค์ เติบโต และได้มีชีวติสงบสุขภายใต้พระบรมโพธิสมภาร
ข้าพระพุทธเจ้าจะน้อมนำความจงรักภักดีนี้ทำประโยชน์ให้ก้บสังคม ดุจดังที่พระองค์ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจต่างๆไว้เป็นตัวอย่างตลอดพระชนม์ชีพ ตลอดการครองราชย์ 70 ปี...