ในห้องมีหนังสือมากมาย ที่เหมือนซื้อมาเก็บ แต่ไม่มีเวลามากพอที่ได้อ่าน ยิ่งเป็นพวกหนังสือที่ต้องเวลาในการดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ และต้องสร้างจินตนาการด้วยแล้ว เช่น หนังสือ Fiction นั้นไม่ต้องห่วงเลย...คือ แทบไม่ได้อ่านเลยตั้งแต่เข้าวัยทำงาน
คิดแล้วน่าดีใจ เหมือนจะเป็นการบอกว่ามีคนอ่านหนังสือกันมากขึ้น แต่สำหรับฉันแล้ว เดี๋ยวนี้ซื้อหนังสือน้อยลง เพราะว่าเก็บเอาไว้เฉยๆที่บ้านโดนปลวกแอบมาแทะกินตอนเผลอ ทำเอาฉันเสียใจ จิตตกไปหลายวัน ตอนมาหยิบหนังสือที่ชั้นว่างแล้วพบว่า โอ...แม่เจ้า ปลวกแทะหายไปครึ่งเล่มแล้ว
ถึงแม้ปลวกจะกินหนังสือไปหลายเล่ม (แถมดันกินพวกหนังสือศิลปะที่สั่งจาก amazon ซะด้วย) ฉันก้อจะไม่ยอมแพ้ ตอนหลังมาเปลี่ยนเป็นซื้อพวก E-book แทนหนังสือเล่ม คราวนี้ปลวกมารบกวนไม่ได้อีกต่อไป แถมไปที่ไหนๆ ก็เหมือนพกห้องสมุดที่บ้านไปด้วยทุกที่ ...มีความสุขจัง
กลับมาเรื่องเขียนนิยายก่อน... สมัยเป็นเด็กนอกจากวาดรูปแล้ว การเขียนเรื่องแต่ง เป็นงานอดิเรกอีกอย่างที่ฉันชอบ
จนถึงทุกวันนี้ ฉันยังเก็บต้นฉบับนิยายแบบที่เขียนด้วยลายมือเอาไว้อยู่หนึ่งลัง แน่นอนว่าส่วนมากจะเป็นเรื่องที่เขียนค้างไว้ กำลังคิดว่าถ้าเขียนต่อในตอนนี้คงต้องปรับเนื้อเรื่องบางส่วนเพื่อให้ร่วมสมัย 2015
ทุกครั้งที่หยิบสมุดนิยายเก่าๆของตัวเองมาอ่าน ยังนึกอยากจะเอามาเขียนต่อให้จบ ยังอยากจะเขียนเรื่องใหม่ๆ มี Plot ใหม่ๆในหัว โดยเก็บจากประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของตัวเองหรือคนรอบข้างก้อตาม
วันนึงฉันจะเขียนนิยาย ...(ให้จบอีกซักเรื่อง) :)
